جد مشترک نئانتردال و همو سپین ها

با تکنیکی در علم زنتیک به نام ساعت مولکولی دانشمندان می توانند محاسبه کنند که چه مدت زمانی است این دو گونه از یکدیگر جدا شده اند. زمان محاسبه شده مستقیماً به گونه خاصی اشاره دارد که نیم میلیون سال پیش آفریقا را ترک کرده و مردگان خود در تپه های شمال اسپانیا دفن کردند. این گونه هومو هایدلبرگی Homo heidelbergensis بود

برای دانلود با خرید آن در تهیه مستندات بیشتر کمک کرده اید

این مستند بخشی از مستند کامل در مسیر بشیریت است

ژنوم انسان تقریباً از

از  سه میلیارد مواد شیمیایی پایه A ، T ، C و G تشکیل شده است.

بنابراین نگاشت آن به خودی خود بسیار سخت خواهد بود.

و ایده نگاشت ژنوم یک گونه منقرض شده بسیار قدیمی ،

خیال پردازی محض به نظر می رسد.

اما این موضوع مانع رویا ی اسوانتی پابلو  نشد.

اولین مشکل گرفتن دی ان ای از استخوانهای نئاندرتال

که بیش از ۳۰،۰۰۰ سال قدمت دارد بود.

در بیشتر موارد ، DNA به مرور زمان از بین می رود

و فقط بخش های بسیار کوچی باقی می ماند.

“گروه من الان بیش از ۲۰ سال که درگیر ساختن تکنیک های

برای بازیابی DNA

از فسیل ها و استخوان های قدیمی هستند.

چون همیشه رویای انجام این کاربر روی نئاندرتال

که نزدیکترین خویشاوند ما بوده،

وجود داشت”

۱.۰۰

سرانجام  با احتیاط فراوان برای آلوده نکردن آن با دی ان ای خودشان

آنها تونستن اولین قطعه DNA نئاندرتال را ایزوله کنند.

حالا رویای اسوانتی به واقعیت پیوست.

او و تیمش یک نقشه اولیه از کل ژنوم نئاندرتال را تهیه کردند.

اکنون دانشمندان در سراسر جهان

می توانند بخش های اصلی آن را با ژنوم انسان مقایسه کنند.

و یکی از این مقایسات،

بینش عمیق تری از مغز نئاندرتال داد

ژنی به نام FOXP2

۱.۴۷

” این تنها ژنی است که امروزه می شناسیم که

در گفتار و رشد و توسعه زبان انسان نقش اساسی دارد.

این رو میدانیم چون اگر یک نسخه از آن به دلیل جهش در انسان کم شود ،

مشکل جدی در گفتارمان به وجود می آید”

زمانی که برای اولین بار

ژن  FOXP2  کشف شد ،

هیجان زیادی به وجود آورد.

۰۲:۰۴

اگرچه بسیاری از حیوانات ژن FOXP2 دارند ،

اما نسخه انسانیش منحصر به فرد است.

برخی تصور می کردند که این ژن مخصوص زبان است.

ولی حالا می دانیم که صفت پیچیده ای مانند زبان

توسط بسیاری از ژن ها کنترل می شود.

با این حال محققان با این نظریه که موافق هستند

نسخه انسانی FOXP2 با یکسری از

مهارتهای اصلی لازم برای گفتار ارتباط نزدیکی دارد،

.

” سوال اصلی این بود که

آیا آن با نئاندرتال ها مشترک است یا نه؟

حالا که به این ژن در نئاندرتال ها نگاه می کنیم

واقعا با ما یکسان به نظر میرسد .”

این شواهد محکم نشان می دهد که

علی رغم محدودیت های ذهنی ،

نئاندرتال هامی توانستند صحبت کنند.

۰۳:۰۱

اگر ویژگی زبان ما  با نئاندرتال ها مشترک باشد ،

آیا هر دو یمان  این ویژگی را از یک منبع مشترک به ارث برده ایم؟

یک جد مشترک که این دو گونه رو ایجاد کرده

او که بود؟

با تکنیکی به نام

ساعت مولکولی

دانشمندان می توانند این موضوع را بفهمند.

چون DNA به طور شگفت آوری

با یک سرعت منظم

جهش یا تغییر می یابد.

با شمارش تفاوت در کد ژنتیکی نئاندرتال ها و ما ها

تنها با یک مقایسه ساده بین Aها ، Tها ، C ها و G ها در DNA مان،

دانشمندان می توانند محاسبه کنند که چه مدت زمانی است

این دو گونه از یکدیگر جدا شده اند

۳.۴۶

” و سپس می توانیم تخمین بزنیم که چه زمانی

جمعیتی از یک جد مشترک وجود داشته

بطوریکه بعضی از آنها به انسان های مدرن و

برخی هم  به نئاندرتال ها تبدیل شدند .

این یعنی در حدود ۳۰۰۰۰۰ الی ۴۰۰۰۰۰ سال پیش”

۰۴:۰۴

زمان محاسبه شده مستقیماً به گونه خاصی اشاره دارد

که نیم میلیون سال پیش آفریقا را ترک کرده

و مردگان خود در تپه های شمال اسپانیا دفن کردند

و یک تیشه دست ساز صورتی را در آنجا بجای گذاشتند

.

این گونه هومو هایدلبرگی Homo heidelbergensis بود

کسانی که می دانیم جد ما نیز هستند.

آنها در اروپا به نئاندرتال ها تکامل یافتند و

و در آفریقا آن دسته افرادی که هنوز مهاجرت نکرده بودند ،

به هومو سپین فرگشت یافتند .