آخرین گونه بشر، یعنی هومو سپین ها، تنها گونه ای است که اکنون بر روی کره زمین ساکن است و تمامی گونه های پیش از آن همگی منقرض شده اند. گونه نئانتردال ها نیز که پیش از هومو سپین ها بر زمین سکنا داشتند، به طرز عجیبی با ظهور و گسترش همو سپین ها ناپدید شده و دیگر اثری از آنها وجود ندارد.
۱۰,۰۰۰ تومانافزودن به سبد خرید
برای دانلود با خرید آن در تهیه مستندات بیشتر کمک کرده اید
۵۰,۰۰۰ تومانافزودن به سبد خرید
این مستند بخشی از مستند کامل در مسیر بشیریت است
دنیل لیبرمن:
” انسان ها از محیط زیست،
به روش بسیار افراطی استفاده می کنند
ما توانایی تولید تعداد زیادی نوزاد داریم و
احتمال زنده ماندن فرزندان مان بسیار زیاده.
بنابراین رشد جمعیت نقش مهمی در تطبیق پذیری
انسان دارد”
۰۰.۱۷
ورود هومو ساپینس ها تنها چیزی نبود که
نئاندرتال ها باید باهاش کنار می آمدند.
اروپا در گیر تغییر آب و هوای خشنی شده بود.
نئاندرتال ها از قبل هم برای زنده ماندن تقلا می کردند.
۰۰.۳۴
” احتمالاً تراکم جمعیتی نئاندرتال ها در
محیط بسیار کم بوده.”
و برای آن دلیل هم وجود داشته.
فناوری نئاندرتال محدود بود و
نیاز بدن آنها به انرژی زیاد بود.
“آنها بدن و مغز بزرگی داشتند و
در محیط سردی زندگی می کردند،
بنابراین تخمین می زنیم که مصرف انرژی روزانشون.”
۱.۰۰
“در حدود ۵۰۰۰ کیلو کالری است.
که حدودا به اندازه کسی که
دارد هر روز در مسابقه دوچرخه سواری شرکت می کند
اما انسان های مدرن با بدنی لاغر و کشیده،
به انرژی کمتر نیاز داشتند و با توانایی تحرک بالاتر بودند
و اونا فناوری موفق دیگری هم توسعه داده بودند
سلاح های قابل پرتاب
نیزه های پرتابی
” این دو تا نیزه خیلی متفاوت هستند
این نیزه های چوبی بزرگ و سنگین است
که نئاندرتال ها و اجدادشان استفاده می کردند.
این نیزه ها سبک و نوک استخوانی اند
که همو ساپینس ها ازشون استفاده می کردند.
این سلاح ها، ویژگی های عملکردی متفاوتی دارند.
نیزه های سنگین موثرند،
اما برد بسیار کوتاهی دارند.
اینها سنگین اند
و نمی توان تعداد زیادی رو در یک دست داشت
نیزه های نوک استخوانی سبک ترند ، بادوام ترند و
و برد بیشتری دارند
۲.۰۰
در حقیقت ،
نیزه های نوک استخوانی که نیاکانمون استفاده می کردند ،
بهشون اجازه می داد تا حیوانات در فاصله دورتر ،
با امنیت بیشتر شکار کنند و
بنابر این رنج وسیعتری رو می تونستن شکار کنن.
این نیزه های بزرگ و سنگین ،
و با برد نسبتاً کوتاهشون،
مثل شکار کردن با تپانچه است ،
در حالی که استفاده از این قبیل وسایل
مثل شکار با یک تفنگ نیمه خودکاره است.
اینطوری یک شخص تعداد تیرهای بیشتر و
هم رنج وسیعی تری رو تحت پوشش داشت.
این سلاح کاربردی تریه.”
پرتاب نیزه به اجدادمون اجازه می داد تا
برد وسیع تری از شکار رو پوشش بدن
و خطر کمتری هم تهدیدشون می کرد.
انسان های مدرن گرایش شدیدی به بهرهبرداری کامل
از محیط افراد خود دارد
به طوریکه تا جای ممکن هر چیزی را از آن استخراج می کنند.
این روند ، که اول در آفریقا ایجاد شده ،
با گسترش نیاکان ما در سراسر جهان ، بارزتر هم شد.
۳.۰۰
باستان شناسان توانستند که حرکت انسان ها را
بر اساس انقراض حیوانات بزرگ شناسایی کنند
در اروپا و آسیا ، ورود هومو ساپینس ها همزمان با ناپدید شدن
ماموت های پشمالو، شیرهای غارنشین و سایر پستانداران بزرگ بود.
در استرالیا ، طی چند هزار سال بعد از ورود ما ،
بیشتر حیوانات با وزنی بیش از ۴۵ کیلو گرم، ناپدید شدند.
“
تأثیر هومو ساپینس بر جمعیت حیوانات بزرگ
با دور تر شدن آنها از آفریقا شدید تر می شود.
بنابراین در آفریقا تعداد معدودی انقراض داریم
تعداد انقراض ها با ورود آنها به اور آسیا بیشتر می شود.
و وقتی که آنها وارد استرالیا می شوند انقراض کامل داریم.”
نئاندرتال ها فقط یکی از گونه هایی بودند که با ورود ما، ناپدید شدند.
آنها به آرامی به حاشیه اروپا هل داده شدند.
۴.۰۰
به نظر می رسد
آخرین پناهگاه آنها صخره جبل الطارق
در ۲۸.۰۰۰ سال پیش بوده.
و سپس آنها ناپدید شدند و
هیچ میراثی جز فسیل استخوان هایشان، باقی نگذاشتند.
برای اولین بار ، تنها یک گونه انسان روی کره زمین وجود داشت.
۴.۲۴
“اما این گونه ، کل کره زمین رو فرا گرفته.
به جاهایی که بقیه هومو ها در آن زندگی می کردند رفت
و در واقع آنها را به نابودی کشاند.
آنها به استرالیا رفتند ،
به آمریکا رفتند ،
به ماه رفتند و
به مریخ خواهند رفت.
این بسیار خاصه
چون نحوه استخراج شدید منابع از محیط توسط این گونه واقعا منحصر به فرد هستش.
در آغاز ، تغییرات آب و هوایی ما را به آنچه که هستیم تبدیل کرد.
نوآوری های جدیدی رو به ما آموخت
که منجر به پیشرفت های بزرگ در فن آوری شده.
۵.۰۰
اما به طور دقیق، آنچه که ما را متفاوت کرده،
هنوز هم یک معماست.
به زودی تغییرات ژنتیکی مختص به گونه خود رو کشف خواهیم کرد.
اما ژن ها، تنها بخشی از خاص بودن ما هستند.
بخش دیگر، آن آفرینش اسرارآمیز خاص انسان است
یعنی فرهنگ.
۰۵.۲۷
جوهانسون:
” همو ساپینس ها سازگارترین گونه در گونه انسانی است،
به این معنی که هر اتفاقی که در جهان رخ بده ،
ما راهی برای سازگاری با آن پیدا می کنیم.
امروزه به اون راه، فرهنگ گفته می شود.
اگر یخچال های طبیعی به محل زندگی من، آریزونا، برسند،
ما پوست ضخیم و پر مو در بدن ایجاد نمی کنیم
بلکه سیستم های گرمایشی بیشتری می سازیم.
فرهنگ، مخزنی از انواع شیوه های پیچیده تفکر و درک ماست.
۶.۰۰
و ما آنها را به فرزندان خود سریعاً انتقال می دهیم.
به همان سرعت انتقال ژن های خود،
شیوه ای که تکامل فرهنگی و ژنتیکی در تعامل یکدیگر قرار دارند
پیشتاز خط مقدم تحقیقات آینده خواهد بود
زیرا یک چیز را مطمئن هستیم
فرگشت توقف نخواهد کرد
نرخ فرگشت، در سطح ژنومیک، طی ۱۰ هزار سال گذشته افزایش یافته و
و احتمالاً در طی چند هزار سال آینده نیز رشد خواهد داشت.
به کجا خواهیم رفت
کسی نمیداند ،
اما ما هنوز یک گونه جوان هستیم.
و آینده طولانی در پیش روی ما قرار دارد
تو این برنامه گفته شد که نئاندرتال ها به حاشیه اروپا رانده شدند و در حدود ۲۸ هزار سال پیش آخرین بازماندگان اونها هم در صخرههای جبل الطارق از بین رفتن و تنها استخون ها و فسیل هاشون باقی موند ☆
این ادعای حذف کامل نئاندرتال های زنده از صحنه روزگار، چندان صحبت درستی به نظر نمیرسه – چونکه مقداری( بین یک تا چهار درصد ) از ژنتیک ما انسانهای غیر آفریقایی ( از جمله خود ما ایرانیان ☆) ژن نئاندرتال هست . و در کل ما انسانهای مدرن فعلی دستکم ساخته شده ایم با ژن های هومو ساپینس ها + هومو نئاندرتال ها + دنیس ها + یک گونه انسانهای ناشناخته.
پس نئاندرتال ها از بین نرفته اند و دارند مجدانه در تولید علوم و تکنولوژیهای پیشرفته عصر حاضر از جمله تکنولوژیهای فضایی و ساخت ایستگاه فضایی و مریخ نورد ها تلاش میکنند
پس بر وبچ های نئان هستند و اشتباه کرد هر آن که گفت : ما اونها رو تو غارهای جبل الطارق جا گذاشتیم و از دست دادیم